ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ. ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΧΙΚΑ ΕΡΓΑ

Πέτρος Θέμελης

ΜΕΣΣΗΝΗ

ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ. ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΧΙΚΑ ΕΡΓΑ. 

Επειδή με ρωτούν πολλοί φίλοι σχετικά με διάφορα δημοσιεύματα στον ημερήσιο τύπο, για το μεταλλικό στέγαστρο που θα τοποθετηθεί, ελπίζω εντός του 2019, στη ΒΑ γωνία της στοάς του Γυμνασίου της αρχαίας Μεσσήνης κλπ, διευκρινίζω: Η αρχιτεκτονική μελέτη που ανέθεσα προ τριετίας περίπου στους διακεκριμένους αρχιτέκτονες Θέμη Μπιλή και Μαρία Μαγνήσαλη εγκρίθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού μετά από θετική γνωμοδότηση του ΚΑΣ. Το κόστος της μελέτης κατέβαλε η ΤΕΜΕΣ (COSTA NAVARINO) χάρη στο προσωπικό ενδιαφέρον του Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλου, εραστή της Μεσσήνης και αγαπητού "φίλου". 

Την στατική, την μηχανολογική και την ηλεκτρολογική μελέτη, καθώς και τη μελέτη εφαρμογής του μεταλλικού στεγάστρου, με τεύχη δημοπράτησης και τέσσερις ενδεικτικές προσφορές από μεγάλες κατασκευαστικές Εταιρείες, ανέλαβαν μηχανικοί της ΤΕΜΕΣ με συντονιστή τον Θέμη Μπιλή. Το πακέτο των τελικών μελετών εγκρίθηκε από τη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων του ΥΠΠΟ (ή εγκριτική απόφαση υπογράφηκε από τον αρμόδιο διευθυντή, γνωστό αρχιτέκτονα Δήμο Σβολόπουλο).
Τη δαπάνη εκπόνησης όλων των ως άνω μελετών κατέβαλε και πάλι η ΤΕΜΕΣ του Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλου. Τον φάκελο με τα πλήρη ως άνω στοιχεία και τα σχέδια κλπ παρουσίασα στον Υφυπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Αλέξη Χαρίτση πριν από 2 χρόνια περίπου, ο οποίος αντέδρασε θετικά και άμεσα και ενέκρινε τη δαπάνη κατασκευής μεταβιβάζοντας άμεσα το σχετικό ένταλμα Δημοσίων Επενδύσεων στο Υπουργείο Πολιτισμού και σε συνέχεια στην ΕΦΑ Μεσσηνίας, η οποία ως υπεύθυνος κρατικός φορέας έπρεπε να προκηρύξει και να εκτελέσει το έργο.
Παρέδωσα τον πλήρη φάκελο του έργου στην αρχιτέκτονα της ΕΦΑ, η οποία με τους συνεργάτες της ολοκλήρωσε πρόσφατα τη διαδικασία. Στη συνάντησή μου με τον Υπουργό Αλέξη Χαρίτση συζητήθηκε και η ανάγκη ηλεκτροφωτισμού του αρχαιολογικού χώρου, καθώς επίσης η ανάγκη δημιουργίας πάρκινγκ στον αρχαιολογικό χώρο και συμπληρωματικής περίφραξης για λόγους ασφάλειας. Όλες οι σχετικές δαπάνες ύψους 1,5 εκατομμυρίου ευρώ, εγκρίθηκαν από τον Υπουργό. Αναμένεται η κατασκευή της περίφραξης από την ΕΦΑ Μεσσηνίας και Πάρκιγκ από τον Δήμο Μεσσήνης. Η μελέτη ηλεκτροφωτισμού αναμένεται να εισαχθεί στο ΚΑΣ.

Η πιο αντιπολεμική φωτογραφία ...

 Βασίλης Γραβάνης 

Μια άλλη οπτική χωρίς σημαιούλες

                                Ασπρόμαυρη Μαγεία                      

Η πιο αντιπολεμική φωτογραφία ...

Όπως επισημαίνει στο σχόλιο του εκείνος που δημοσίευσε τη φωτογραφία: 
“Η πιο συγκλονιστική και καλλιτεχνική αντιπολεμική φώτο που έχω δει. Ούτε μάνες και παιδιά που κλαίνε, ούτε σακατεμένα σώματα. Όλα αυτά μαζί "φαίνονται" στην "Απώλεια" και την "Απουσία".


Άξιο παρατήρησης σε αυτή τη φωτογραφία είναι και το ...γεγονός ότι, από τη μια πλευρά η γυναίκα έχει περήφανο και οργισμένο βλέμμα και ότι από την άλλη το παιδί φοράει το καπέλο του νεκρού πατέρα του.

 

Αγνώστου φωτογράφου, μάλλον εποχής Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Εννέα Έλληνες επιστήμονες στους κορυφαίους στη Φυσική το 2016!

Διακρίσεις Ελλήνων! 

Το έγκριτο περιοδικό Physics World δημοσίευσε τη λίστα με τις 10 κορυφαίες ανακαλύψεις στη Φυσική για το 2016. Η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων, για πρώτη φορά, η οποία ανακοινώθηκε τον Φεβρουάριο του 2016 και πραγματοποιήθηκε από την ομάδα LIGO στις ΗΠΑ, ανακηρύχθηκε ως η κορυφαία ανακάλυψη στη Φυσική για το 2016. 

Στην ομάδα συμμετέχουν 9 καταξιωμένοι Έλληνες επιστήμονες. Χρειάστηκε να περάσουν 100 ολόκληρα χρόνια, ωστόσο ο Άλμπερτ Αϊνστάιν επιβεβαιώθηκε με την ιστορική αυτή ανακοίνωση ότι ανιχνεύτηκαν τα βαρυτικά κύματα που είχαν προβλεφθεί από τη Γενική Θεωρία Σχετικότητας. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις της εποχής μας η οποία αναμένεται να αλλάξει ριζικά τη μελέτη του προέλευσης του Σύμπαντος, αφού τα βαρυτικά κύματα υπήρχαν πολύ πριν «γεννηθεί» το φως στον Κόσμο. 

Η κοινοπραξία (LIGO Scientific Collaboration), που συστάθηκε το 1997, περιλαμβάνει σήμερα 1.411 φυσικούς και αστροφυσικούς από 83 πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα 15 χωρών. Η ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων από επιστήμονες του Παρατηρητηρίου LIGO (Laser Interferometer Gravitational-wave Observatory) στις ΗΠΑ ανοίγει ένα τελείως νέο πεδίο στην αστρονομία: την «αστρονομία βαρυτικών κυμάτων» ή «βαρυτική αστρονομία», που θα προστεθεί στην οπτική αστρονομία, στη ραδιοαστρονομία, στην αστρονομία ακτίνων-Χ, υπερύθρων και νετρίνων. 

Στη διεθνή επιστημονική κοινοπραξία LIGO (Laser Interferometer Gravitational-wave Observatory) που..

. 

*από το : https://www.logiosermis.net/2016/12/2016.html#.W9FSFFX7TIU

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Νίκος Εγγονόπουλος (Αθήνα 1907 - 1985).

Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου / National Gallery

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Νίκος Εγγονόπουλος (Αθήνα 1907 - 1985).

Εισηγητής και κυρίαρχη μορφή μιας ιδιότυπης, προσαρμοσμένης στα ελληνικά δεδομένα, εκδοχής του υπερρεαλισμού, εκπρόσωπος της ονομαζόμενης γενιάς του ΄30, συνδυάζει στοιχεία και εικόνες από ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής παράδοσης, από τη μυθολογία και την αρχαιότητα έως το Βυζάντιο, τα νεότερα χρόνια και τη σύγχρονη εποχή, με τρόπο αντισυμβατικό, άλλοτε πικρά ειρωνικό κι άλλοτε χιουμοριστικό.

"Το Θέατρον" (1961), από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της τεχνοτροπίας του. 

~~~~~~~~~~~

Nicos Engonopoulow (1907 - 1985) was born #onthisday.

The introducer and principal exponent of Surrealism in Greece, member of the so-called Generation of the Thirties, he combined elements and iconography from a great span of the Greek tradition, from mythology and antiquity to Byzantium, modern times and the contemporary period, in an unconventional fashion, in an often bitterly ironic or humorous vein.

"Theatre" (1961), of the collection of the National Gallery, is a typical work by him

Το σώμα των ερευνητών του Ναυτικού Ιδρύματος RPM, το οποίο εργάζεται σε συνεργασία με την Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων της Ελλάδας από το 2015, έχει εντοπίσει ίχνη τριών ακόμα αρχαίων ναυαγίων στους Φούρνους, Ικαρία και Σάμο

   ΙΣΤΟΡΙΑ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ    

Το ανατολικό Αιγαίο από τους Φούρνους και Ικαρία μέχρι την Σάμο είναι γεμάτο ναυάγια του 4ου και 2ου αιώνα π.Χ. καθώς και μερικά από τον 5ο - 6ο αιώνα μ.Χ.

Η επισήμανση λειτουργεί σε ρωμαϊκό ναυάγιο. 

Φωτογραφία: Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Β. Μεντογιάννης

Ένα νέο εύρημα από ομάδα Ελληνοαμερικανών που αποτελείται από αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, συντηρητές και δύτες έχει αυξήσει τον αριθμό των ναυαγίων γύρω από το νησί Φούρνοι από 22 σε 58, αναφέρει η AP.

Η εκτεθειμένη σε ισχυρή θάλασσα άνεμο μεταξύ των μεγαλύτερων νησιών της Σάμου και της Ικαρίας είναι γεμάτη με μικρές βραχώδεις νησίδες και θεωρήθηκε μια μάλλον επικίνδυνη ναυτιλιακή διαδρομή.

Βάση λαμπτήρων με την υπογραφή του κατασκευαστή λαμπτήρων Octavius ​​Φωτογραφία: Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Γ. Κουτσουφλάκης

Το σώμα των ερευνητών του Ναυτικού Ιδρύματος RPM, το οποίο εργάζεται σε συνεργασία με την Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων της Ελλάδας από το 2015, έχει εντοπίσει ίχνη τριών ακόμα αρχαίων ναυαγίων με αγγειοπλαστικά και δύο αργότερα, ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας.

Μηχανική απόσπαση από λάμπες Φωτογραφία: 

Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Γ. Κουτσουφλάκης

Σύμφωνα με την πρώτη έκθεση εμπειρογνωμόνων, με βάση το φορτίο, τα πλοία συναντούν τη μοίρα τους στο Αιγαίο ενώ ταξιδεύουν σε δρομολόγια από τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μικρά Ασία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Σικελία, την Κύπρο, το Λίβανο, την Αίγυπτο και τη Βόρεια Αφρική. ξαφνικές καταιγίδες που τους έστειλαν κατευθείαν στους βραχώδεις βράχους της περιοχής.

Εγκαταλειμμένη άγκυρα μπροστά από το χωριό Καμάρι Φούρνι Φωτογραφία: Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Γ. Κουτσουφλάκης

"Ο ενθουσιασμός είναι δύσκολο να περιγραφεί, εννοώ, ήταν απίστευτο. Γνωρίζαμε ότι είχαμε σκοντάψει κάτι που θα άλλαζε τα βιβλία ιστορίας », δήλωσε στο Reuters ο υποβρύχιος αρχαιολόγος και συν-διευθυντής του σχεδίου έρευνας Fournoi, Δρ Peter Campbell του Ναυτικού Ιδρύματος RPM.

Περισσότεροι από 300 αντικείμενα - κυρίως αμφορείς - προσφέρουν στους αρχαιολόγους σπάνια κατανόηση του τόπου όπου μεταφέρονται προϊόντα γύρω από τη Μεσόγειο, όπως κυρίως κρασί, λάδι, σάλτσες ψαριών και μέλι.

Η ερευνητική ομάδα του 2018 Φωτογραφία: Εφορεία Υποβρύχιων Αρχαιοτήτων / Β. Μεντογιάννης

Το ανατολικό Αιγαίο από τους Φούρνους είναι γεμάτο ναυάγια του 4ου και 2ου αιώνα π.Χ. καθώς και μερικά από τον 5ο-6ο αιώνα μ.Χ. Παρόλο που δεν είναι ασυνήθιστο να βρείτε περισσότερα από δύο πλοία που έχουν βυθιστεί κοντά στην ίδια θέση, είναι σπάνιο να βρείτε ένα νεκροταφείο πλοίων τόσο μεγάλο.

"Θα το έλεγα, ίσως, ένα από τα κορυφαία αρχαιολογικά ευρήματα του αιώνα, καθώς τώρα έχουμε μια νέα ιστορία για να πούμε μια διαδρομή που συνδέει την αρχαία Μεσόγειο", δήλωσε ο Campbell προσθέτοντας ότι η ομάδα πιστεύει ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα ναυάγια να ανακαλυφθεί.

____________

NeosKosmos // 18 Οκτωβρίου 2018

Κυκλοφόρησε το έβδομο τεύχος του περιοδικού Ιστορία της τέχνης (καλοκαίρι 2018)

  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ  

Κυκλοφόρησε το έβδομο τεύχος του περιοδικού Ιστορία της τέχνης (καλοκαίρι 2018). Πρόκειται για το μοναδικό στη χώρα μας περιοδικό ακαδημαϊκού και ερευνητικού προσανατολισμού με εξειδίκευση στην ιστορία και τη θεωρία της τέχνης από την Αναγέννηση έως τις μέρες μας. Το περιοδικό, ένα πεδίο ανεξάρτητου επιστημονικού διαλόγου, απευθύνεται ταυτοχρόνως και στο συνεχώς αυξανόμενο κοινό των φιλότεχνων, στους φοιτητές, στους καλλιτέχνες, στους συλλέκτες, στους επαγγελματίες του χώρου (επιμελητές μουσείων, χώρων τέχνης, πολιτιστικών φορέων και ιδρυμάτων) και γενικότερα σε όλους εκείνους που επιθυμούν να προσεγγίσουν τα καλλιτεχνικά φαινόμενα με έναν έγκυρο και ουσιαστικό τρόπο αλλά και να ενημερωθούν κριτικά για τις νέες εκδόσεις, τις επιστημονικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, τις εκθέσεις και τα συνέδρια που πραγματοποιούνται εντός και εκτός Ελλάδας.

Στο τεύχος #7 (Ιούλιος 2018) περιλαμβάνεται καταρχάς ένα θεματικό αφιέρωμα στην εικόνα ως έννοια της ιστορίας και της θεωρίας της τέχνης. Σε αυτό το πλαίσιο μεταφράζονται κείμενα του Hans Belting και του David Freedberg, που προσεγγίζουν ορισμένες από τις πλέον σημαίνουσες όψεις του ζητήματος της αντιμετώπισης της εικόνας από την πλευρά της θεωρίας, της ιστορίας και της μεθοδολογίας της ιστορίας της τέχνης. Δημοσιεύονται επίσης και πρωτότυπα ελληνόγλωσσα άρθρα τα οποία αφορούν από τη μια την ιστοριογραφία του θέματος και από την άλλη τη λειτουργία της εικόνας στη σύγχρονη τέχνη.

Στο παρόν τεύχος επίσης, σε συνέχεια των δημοσιεύσεων πηγών και τεκμηρίων που αφορούν τις πρώιμες βιογραφίες των σημαντικών καλλιτεχνών της δυτικής παράδοσης, παρουσιάζονται τα προοίμια στις τέχνες του σχεδίου από τις μνημειώδεις Vite (1550, 1568) του Giorgio Vasari, o Bίος του Caravaggio από τον Giovanni Baglione (1642) και από τον Giovan Pietro Bellori (1672) καθώς και ο Βίος των αδελφών Ian και Hubrecht van Eyck (1604), από το Βιβλίο των ζωγράφων του επονομαζόμενου «ολλανδού Βαζάρι», Karel van Mander.

Στο ίδιο τεύχος περιλαμβάνεται επίσης η Εισήγηση του Αντρέι Ζντάνoφ στο πρώτο Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων (1934) η οποία αποτελεί το ιδρυτικό κείμενο του «αισθητικού» δόγματος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Φυσικά, η κριτική αποτίμηση σημαντικών εκθέσεων (μεταξύ άλλων ένα εκτενές κριτικό δοκίμιο για την πολυσυζητημένη documenta 14 που παρουσιάσθηκε στην Αθήνα και το Κάσελ) και η βιβλιοκριτική (μεταξύ άλλων οι πρόσφατες ελληνικές εκδόσεις του σημαντικότερου πονήματος του Maurice Merleau-Ponty Η φαινομενολογία της αντίληψης και του κλασικού έργου του Erwin Panofsky, Γοτθική αρχιτεκτονική και σχολαστικισμός καθώς και οι ιστορικές μεταφράσεις στα ελληνικά γραπτών των Λεονάρντο ντα Βίντσι ‒ Λεόν Μπαττίστα Αλμπέρτι ‒ Αντρέα Πότσο από τον Παναγιώτη Δοξαρά, σε επιμέλεια Παναγιώτη Ιωάννου) αποτελούν, σε ιδιαίτερη έκταση και αυτή τη φορά, ένα από τα πλέον σημαντικά τμήματα του περιοδικού.

Τη διεύθυνση του περιοδικού έχει ο Νίκος Δασκαλοθανάσης, καθηγητής ιστορίας της τέχνης στην ΑΣΚΤ ενώ Συνεργάτες Σύνταξης είναι ο Παναγιώτης Ιωάννου, αναπληρωτής καθηγητής ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και η Άννυ Μάλαμα, επιμελήτρια του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού.

___________

https://istoriatechnisinfo.wordpress.com/

Η Αττική είναι μια από τις ιστορικές περιοχές της Ελλάδας

  Αττική: Ο Νομός της Ελλάδας με τεράστια ιστορία   

Ο νομός Αττικής αποτελεί ένας από τους πιο γνωστούς νομούς σε ολόκληρη την Ελλάδα. Κάθε επισκέπτης, όταν έρχεται σε επαφή με την Ελλάδα  στον νου του έρχεται αμέσως η Αθήνα και δη η Αττική. Η Αττική λοιπόν είναι μια από τις ιστορικές περιοχές της Ελλάδας, που εμπεριέχει την πόλη της Αθήνας, που είναι και η πρωτεύουσα της Ελλάδας, καθώς και την πόλη του Πειραιά. Η ιστορική περιοχή βρίσκεται στην κεντρική χερσόνησο, η οποία εκτείνεται μέσα στο Αιγαίο Πέλαγος. Σήμερα, αποτελεί τμήμα μιας από τις 13 περιφέρειες της χώρας. Διαθέτει τη μεγαλύτερη έκταση, καθώς υπολογίζεται στα 3.800 χλμ και καλύπτει 2,9 % της συνολικής έκτασης της χώρας.

Γεωγραφικά στοιχεία

Η Αττική είναι μια σπάνια μορφή της χερσονήσου, καθώς διαθέτει τριγωνική μορφή, η οποία εισέρχεται στο Αιγαίο Πέλαγος. Η οροσειρά του Κιθαιρώνα μήκους μόλις 16 χιλιομέτρων, που τη χωρίζει στα βόρεια από τη πόλη της Βοιωτίας. Στη δυτική πλευρά της βρίσκεται η θάλασσα και η διώρυγα της Κορίνθου. Ο Σαρωνικός κόλπος που είναι νότια στην Αττική, καθώς και το νησί της Εύβοιας, που βρίσκεται προς τη βόρια και ανατολική πλευρά των ακτών. Αρκετά βουνά χωρίζουν τη χερσόνησο στις πεδιάδες των Μεσογείων και του Θριασίου. Τα βουνά που περιλαμβάνει η Αττική είναι ο Υμηττός, το ανατολικό τμήμα των Γερανείων, η Πάρνηθα  που είναι το ψηλότερο βουνό της Αττικής, το Αιγάλεω και η Πεντέλη. Μεταξύ των τεσσάρων βουνών Αιγάλεω, Πάρνηθας, Πεντέλης και Υμηττού απλώνονται η Αθήνα και ο Πειραιάς.

Το πεδίο της Μεσογαίας, το οποίο σήμερα ονομάζεται Μεσόγεια, που βρίσκεται ανατολικά του Υμηττού και οριοθετείτε στη βόρεια πλευρά από τους πρόποδες της Πεντέλης, στην ανατολική πλευρά οριοθετείται από τον Ευβοϊκό κόλπο και το όρος Μυριννούς, δηλαδή τη σημερινή Μερέντα και στη νότια πλευρά από το βουνό του Λαυρίου.  Η δεξαμενή νερού της Αθήνας, η λίμνη του Μαραθώνα, είναι μια τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε από φράγματα το 1920. Τα πεύκα και τα κωνοφόρα δάση καλύπτουν την περιοχή γύρω από την Πάρνηθα. Υμηττός, Πεντέλη, Μυριννούς και Λαύριο είναι περιοχές δασωμένες με πεύκα, ενώ τα υπόλοιπα μέρη καλύπτονται από θαμνώδη βλάστηση. Ο Κηφισός είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Αττικής.

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, τα αρχαία σύνορα της Αττικής καθορίζονταν από τον Ισθμό και προς τα ηπειρωτικά, επεκτείνονταν μέχρι τα ύψη του Κιθαιρώνα και της Πάρνηθας. Η συνοριακή γραμμή κάτω προς τη θάλασσα, οριοθετούταν από την περιοχή του Ωρωπού στα δεξιά και από τον ποταμό Ασωπό στα αριστερά.

Ιστορία

Κατά την αρχαιότητα, οι Αθηναίοι πολίτες υπερηφανεύονταν πως ήταν “αυτόχθονες”, που σημαίνει ότι ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής και δεν είχαν μετακινηθεί στην Αττική από άλλο τόπο. Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη, κατά τη διάρκεια των λεγόμενων «Σκοτεινών Αιώνων» στον ελλαδικό χώρο, η Αττική  μέσα στους αιώνες είχε γίνει το καταφύγιο των Ιώνων, που ανήκαν σε μια φυλή από την βόρεια Πελοπόννησο. Οι Ίωνες είχαν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν από την πατρίδα τους εξ αιτίας των Αχαιών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μετακινηθούν από την περιοχή τους εξ αιτίας της καθόδου των Δωριέων. Οι Ίωνες είχαν ενσωματωθεί στους αρχαίους Αττικούς, οι οποίοι, αργότερα, θεώρησαν ότι ήταν κι αυτοί μέρος της ιωνικής φυλής και μίλησαν την ιωνική διάλεκτο. Πολλοί Ίωνες αργότερα αποχώρησαν από την Αττική για να αποικίσουν παράλια της Μικράς Ασίας και να δημιουργήσουν τη λεγόμενη Ιωνική Δωδεκάπολη.

Κατά την Μυκηναική περίοδο, οι κάτοικοι της Αττικής διέμεναν σε αυτόνομες αγροτικές κοινωνίες. Τα κυριότερα μέρη συνάντησης προϊστορικών λειψάνων είναι ο Μαραθώνας, η Ραφήνα, η Νέα Μάκρη, η Βραυρώνα, ο Θορικός, ο Άγιος Κοσμάς, η Ελευσίνα, το Μενίδι, το Μαρκόπουλο, η Σπάρτη, οι Αφίδνες και η Αθήνα. Όλοι αυτοί οι οικισμοί άκμασαν κατά την Β’ Χιλιετία περίπου. Σύμφωνα με την παράδοση, η Αττική περιλάμβανε δώδεκα μικρές κοινότητες (δήμους) κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κέκροπα, του μυθικού βασιλιά του αρχαίας Αθήνας, που ενσωματώθηκαν αργότερα σε ένα αθηναϊκό κράτος κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Θησέα, επίσης μυθικού βασιλιά της αρχαίας Αθήνας.

Οι σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν πιθανό ότι οι κοινότητες αυτές είχαν συσσωματωθεί σταδιακά σε ένα αθηναϊκό κράτος, κατά τη διάρκεια του 8ου και του 7ου αιώνα Π.Χ. Μέχρι τον 6ο αιώνα π.Χ., οι αριστοκρατικές οικογένειες ζούσαν ανεξάρτητες στα προάστια. Μόνο μετά από την τυραννία του Πεισίστρατου και τις μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν από τον Κλεισθένη, οι τοπικές κοινότητες έχασαν την ανεξαρτησία τους και υπήχθησαν στην κεντρική κυβέρνηση στην Αθήνα. Ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων αυτών, η Αττική χωρίστηκε σε περίπου εκατό δήμους, καθώς και σε τρεις μεγάλους τομείς: την πόλη (άστυ), η οποία περιελάμβανε τις περιοχές του κέντρου της Αθήνας, τον Υμηττό, το Αιγάλεω και τους πρόποδες της Πάρνηθας, την ακτή (παράλια), που περιελάμβανε την περιοχή μεταξύ Ελευσίνας και Σουνίου και την περιοχή γύρω από την πόλη (εσωτερικό – Μεσογαία), που κατοικούταν από ανθρώπους που ζούσαν στα βόρεια της Πάρνηθας, στο Πεντελικό και την περιοχή ανατολικά του όρους του Υμηττού. Κάθε μία από τις δέκα φυλές ήταν χωρισμένη σε τρεις «τριττύες», τους αστούς, τους ναυτικούς και τους αγρότες, και δι’ αυτών μετείχε στους τρεις μεγάλους τομείς, την πόλη, την ακτή και τη Μεσογαία.

Τόποι Λατρείας

Ακόμη και αν υπάρχουν αρχαιολογικά ερείπια εκτείνονται σε ολόκληρη την περιοχή της Αττικής. Τα πιο σημαντικά είναι αυτά που βρίσκονται στην Ελευσίνα. Βέβαια, σε αυτό βοήθησε το γεγονός ότι εκεί λατρεύονταν η θεά Δήμητρα και η κόρη της η Περσεφόνη, αρχής γενομένης από τη μυκηναϊκή περίοδο και εξής. Όπου η λατρεία της συνεχίστηκε μέχρι και το τέλος της αρχαιότητας.

Αρκετοί επίσης τύποι λατρείας μπορούν να αποδοθούν στη προϊστορία. Όπως λόγου χάρη, η λατρεία του Πάνα και των Νυμφών ήταν κοινή σε πολλές περιοχές της Αττικής, όπως Μαραθώνα, Πάρνηθα και Υμηττό. Ο θεός του κρασιού, ο Διόνυσος, λατρευόταν κυρίως στην περιοχή της Ικαρίας. Η Ιφιγένεια και η Άρτεμις λατρευόταν στη Βραυρώνα, της Αρτέμιδος στη Ραφήνα, της Αθηνάς στο Σούνιο, της Αφροδίτης επί της Ιεράς Οδού και του Απόλλωνα στη Δάφνη.

Το φεστιβάλ των Χαλκείων εορταζόταν κάθε φθινόπωρο στην Αττική. Το φεστιβάλ τιμούσε τους θεούς Ήφαιστου και Αθηνά Εργάνη.

Μετά το 1829

Η Αττική, από το 1829, ανήκε στο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος. Από το 1834, η Αθήνα επανιδρύθηκε και έγινε η νέα πρωτεύουσα της Ελλάδας (η πρώτη ήταν το Ναύπλιο της Αργολίδας), και οι άνθρωποι από άλλα μέρη της Ελλάδα σταδιακά άρχισαν να εγκαθίστανται στην Αττική. Η πιο δραματική αύξηση ήρθε με Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, μετά από τις ανταλλαγές πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λωζάνης. Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος της Αττικής καταλαμβάνεται από την αστική Αθήνα. Η σύγχρονη ελληνική περιφέρεια της Αττικής περιλαμβάνει την κλασική Αττική, καθώς και τα νησιά του Αργοσαρωνικού, ένα μικρό μέρος της Πελοποννήσου γύρω από την Τροιζήνα, και το νησί του Ιονίου, τα Κύθηρα.

---

Πηγή:

• https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%84%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE

Σύνταξη κειμένου: Ανθή Σακκά

Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου

Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:

• Η κωμόπολη Νεράιδα Κοζάνης: Το αγνάντι από τη γέφυρα του Αλιάκμονα
• Λοκρίδα: Η Ιστορία πίσω από τα επιτεύγματα και την ονομασία της
• Θήβα Βοιωτίας: Το κομβικό σημείο της Ελληνικής Ιστορίας (Μέρος Α’)
• Κύπρος: 45 χρόνια μετά την εισβολή και η ματωμένη σελίδα στην ιστορία του Ελληνισμού
• Σπάρτη, η πόλη των ηρώων
• 
  

https://www.maxmag.gr/agnosti-ellada/attiki-o-nomos-tis-elladas-me-terastia-istoria/

Σαράντα πέντε Eλληνες επιστήμονες γεννημένοι από το 1974 και μετά στο κορυφαίο 0,1% της παγκόσμιας επιστήμης

Dionisis Vitsos

ΑΘΗΝΑ 

Σαράντα πέντε Eλληνες επιστήμονες γεννημένοι από το 1974 και μετά έχουν δημοσιεύσει εργασίες με επιρροή στο κορυφαίο 0,1% της παγκόσμιας επιστήμης. Τριάντα επτά γεννήθηκαν ή/και μεγάλωσαν στην Ελλάδα. 

Eξι έγιναν μέλη ΔΕΠ εδώ. Μία επιστήμων διέπρεψε διεθνώς στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, αλλά εξαναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν η αίτησή της για άδεια άνευ αποδοχών δεν προωθήθηκε. 

Οι άλλοι 5 βρίσκονται ακόμη στο Αριστοτέλειο, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Πολυτεχνείο Κρήτης, Πανεπιστήμιο Πατρών, και ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης – κανένας στην πρωτεύουσα. 

Από 40 που σταδιοδρομούν στο εξωτερικό, 19 βρίσκονται στις ΗΠΑ, επτά στη Μεγάλη Βρετανία. Οι περισσότεροι στελεχώνουν κορυφαία πανεπιστήμια ή ερευνητικά ιδρύματα. Επτά δραστηριοποιούνται σε εταιρείες, δικές τους ή σε γνωστούς κολοσσούς (Microsoft, Google, Genentech).

KATHIMERINI.GR

Ελληνες στην κορυφή της επιστήμης, ΙΩΑΝΝΗΣ Π.Α. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ* | Kathimerini

Ιωάννης - Ιάκωβος Μάγερ (1798 – 1826), Ελβετός φιλέλληνας, από τους πρωτεργάτες της ελληνικής δημοσιογραφίας

   ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ   

Ελβετός φιλέλληνας, από τους πρωτεργάτες της ελληνικής δημοσιογραφίας

Ο Ιωάννης - Ιάκωβος Μάγερ (Johann Jacob Meyer) γεννήθηκε στη Ζυρίχη στις 30 Δεκεμβρίου 1798. Ο πατέρας του, Γιόχαν Μάγερ, ήταν γιατρός και το περιβάλλον του μεγαλοαστικό. Σπούδασε φαρμακευτική και στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές ιατρικής, τις οποίες δεν ολοκλήρωσε, καθώς αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, λόγω χρεών. Το 1817 παντρεύτηκε τη Σαλώμη Στάουμπ, αλλά ένα χρόνο αργότερα το ζευγάρι χώρισε.

Πνεύμα ανήσυχο, φιλελεύθερο και ολίγο τυχοδιωκτικό, δεν δίστασε να συστηθεί ως Δρ Μάγερ ενώπιον της φιλελληνικής επιτροπής της Βέρνης και να ζητήσει να κατέβει στην Ελλάδα για να βοηθήσει την περίθαλψη των αγωνιζομένων Ελλήνων. Πράγματι, με έξοδα της επιτροπής ήλθε στην Ελλάδα τους πρώτους μήνες της επανάστασης και στις 20 Φεβρουαρίου του 1822 πήρε μέρος στη Ναυμαχία της Πάτρας υπό τις διαταγές του Ανδρέα Μιαούλη.

Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Μεσολόγγι. Ασπάστηκε την Ορθοδοξία και ήλθε σε δεύτερο γάμο με την ωραία μεσολογγίτισσα Αλτάνα Ιγγλέζου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Με διευθυντή τον Γερμανό γιατρό Γιόχαν Έλστερ άνοιξε μικρό νοσοκομείο, στο οποίο νοσηλεύονταν οι τραυματίες του πολέμου. Η πλήρης ενσωμάτωσή του στο ελληνικό περιβάλλον εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους προεστούς του Μεσολογγίου και γρήγορα έγινε ένας από τους ευυπόληπτους πολίτες της πόλης.

Την Πρωτοχρονιά του 1824 εξέδωσε την εφημερίδα Ελληνικά Χρονικά, με την υποστήριξη του Λόρδου Βύρωνα, τον οποίον δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα, καθώς τον θεωρούσε έναν αριστοκράτη δανδή, που δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα στην Επανάσταση. Η αντιπάθεια ήταν αμοιβαία. Ο λόρδος Βύρων πίστευε ότι τα φλογερά φιλελεύθερα και αντιμοναρχικά άρθρα του Μάγερ, που διαβάζονταν και στο εξωτερικό, δεν έκαναν καλό στην ελληνική υπόθεση, καθώς εξαρτούσε πολλά για την ανεξαρτησία της από τις μοναρχίες της Ευρώπης. Για τον Μάγερ η ελευθερία του Τύπου ήταν αδιαπραγμάτευτη και δεν δίσταζε να ασκεί κριτική ακόμη και στους πολιτικούς που υποστήριζε.

Ο Μάγερ ήταν ενταγμένος στην πολιτική μερίδα του αγγλόφιλου Γεωργίου Κουντουριώτη (1782-1858) και ήταν υποστηρικτής του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου (1791-1865), στην εμφύλια διαμάχη τους αρχικά με τους στρατιωτικούς και στη συνέχεια με τους Πελοποννήσιους. Τον Αύγουστο του 1824 διορίσθηκε μέλος της διευθύνουσας επιτροπής του Μεσολογγίου, στη θέση του αποθανόντος Ιωάννη Τρικούπη (1750-1824) και διακρίθηκε για τις διοικητικές του ικανότητες κατά την πολιορκία της πόλης από τους Τουρκοαιγύπτιους.

Ο Ιωάννης - Ιάκωβος Μάγερ σκοτώθηκε μαζί με την οικογένειά του και την υπηρέτριά του Σάννα, κατά τη διάρκεια της Εξόδου του Μεσολογγίου, στις 11 Απριλίου 1826. Μαζί του έφερε το σπουδαίο ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραφε τα γεγονότα του Μεσολογγίου μετά την διακοπή της έκδοσης των «Ελληνικών Χρονικών» στις 20 Φεβρουαρίου 1824 και το οποίο χάθηκε. Το μνημείο του βρίσκεται στον Κήπο των Ηρώων του Μεσολογγίου.

Ο Μεσολογγίτης ποιητής και ακαδημαϊκός Γεώργιος Δροσίνης, προλογίζοντας την έκδοση του «Ημερολογίου της Πολιορκίας του Μεσολογγίου 1825-1826», εκ των «Ελληνικών Χρονικών του Μάγερ» έγραψε χαρακτηριστικά για τον Ελβετό φιλέλληνα:

Ευλογημένη ας είναι η Σαλώμη Μάγερ, το γένος Στάουμπ, η οποία εζήτησε την διάζευξιν της από τον Μάγερ, και τρισευλογημένος ο πρύτανις του Πανεπιστημίου του Φρειβούργου, ο οποίος τον απέβαλεν. Αν δεν συνέβαιναν τα δύο αυτά, η Ελβετία θα είχεν έναν περισσότερον αγαθόν οικογενειάρχην και ένα περισσότερον ιατρόν ή φαρμακοποιόν, αλλά το Μεσολόγγι θα εστερείτο τον Πολύβιον της πολιορκίας του και το αίμα ενός απογόνου του Γουλιέλμου Τέλλου - κατά την δική του έκφρασιν δεν θα ανεμιγνύετο με το αίμα των ηρώων της Ελλάδος.

____________

https://www.sansimera.gr/biographies/638

Η Εθνική Πινακοθήκη τιμά την επέτειο των 80 χρόνων από τον θάνατο του Γιαννούλη Χαλεπά

Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου / National Gallery

Η Εθνική Πινακοθήκη τιμά την επέτειο των 80 χρόνων από τον θάνατο του Γιαννούλη Χαλεπά παρουσιάζοντας ψηφιακά για πρώτη φορά σπάνιο αρχειακό υλικό. 

Αλληλογραφία, έγγραφα, δημοσιεύσεις, προσωπικές φωτογραφίες και προσωπικά αντικείμενα αποκαλύπτουν το παρασκήνιο γνωστών γεγονότων, ενώ προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για τη ζωή, την προσωπικότητα και το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά, καθώς και για το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε για τη διάσωσή του.

~~~~~~~

Στις 15 Σεπτεμβρίου 1938 ο Γιαννούλης Χαλεπάς έφυγε από τη ζωή.

Το έργο που άφησε, προσαρμοσμένο στους ακαδημαϊκούς κανόνες ως το 1878, αποτέλεσμα εσωτερικής παρόρμησης και μιας βαθιάς εκφραστικής ανάγκης από το 1918 έως τον θάνατό του, είναι μοναδικό και ιδιαίτερο και καθορίστηκε από τα προσωπικά του βιώματα και τον εγκλεισμό του στο ψυχιατρείο. Η μοναδικότητα του έργου του προκάλεσε θαυμασμό, ενώ η τραγικότητα της ζωής του συγκίνηση.

Το αρχείο του καλλιτέχνη στην Εθνική Πινακοθήκη προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για το έργο, τη ζωή και την προσωπικότητα του Γιαννούλη Χαλεπά, αποκαλύπτοντας άγνωστες λεπτομέρειες.

~~~~~~~

Δείτε την ψηφιακή παρουσίαση εδώ:
http://www.nationalgallery.gr/…/mus…/giannoulis-halepas.html

NATIONALGALLERY.GR

ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΧΑΛΕΠΑΣ

ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΧΑΛΕΠΑΣ