~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ // Διαδικτυακή έκδοση * με ειδήσεις * άρθρα για τον Ελληνισμό * υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Επιμέλεια και ρεπορτάζ Σελίδας: Πάνος Σ. Αϊβαλής

~~


....................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

........................................."Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει" Γιώργος Σεφέρης [1900-1971]

«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».

Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833)

γιατρός και φιλόλογος, από τους πρωτεργάτες του νεοελληνικού διαφωτισμού.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018

Απουλήιος ή Ονος

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ


Του καθηγητή
Πέτρου Θέμελη *


Ο Απουλήιος γεννήθηκε το 123/4 μ.Χ. στην πόλη Μαδαύρα (λατ. Madaurus) της Νουμιδίας, όπου βρίσκεται σήμερα το αραβικό χωριό Μ-Νταουρούς στα όρια Αλγερίας και Τυνησίας. Ο πατέρας του Θησέας, αξιωματούχος της ρωμαϊκής επαρχίας Νουμιδίας, ήταν εύπορος και άφησε μεταξύ άλλων κληρονομιά στο γιο του το ποσό των 2 εκατομμυρίων σηστέρτιων. Η μητέρα του Σαλβία ήταν ενάρετη γυναίκα ευγενικής καταγωγής από τη γενιά του Πλούταρχου. Ο Απουλήιος πέθανε το 170 μ.Χ. σε ηλικία μόλις 46 ετών. Περιγράφεται ως άνδρας με υψηλή κορμοστασιά, γκρίζα μάτια, ξανθά μαλλιά και όμορφο πρόσωπο (Εικ. 1).

Τα ενδιαφέροντα του Απουλήιου επικεντρώνονταν στη θρησκεία, τη φιλοσοφία και τη μαγεία. Γνώριζε, αλλά αντιπαθούσε τον Χριστιανισμό, ο οποίος διαδιδόταν ταχύτατα στα χρόνια του, ενώ ο ίδιος επιθυμούσε να προτείνει ως θρησκεία στον κόσμο μια μορφή Πλατωνισμού, που περιελάμβανε μεταξύ άλλων ένα πολύπλοκο σύστημα αγγέλων και δαιμόνων. Υποστήριζε τα ανατολικά συστήματα μύησης, τα οποία στα χρόνια του είχαν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλή σε ολόκληρη τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ιδιαίτερα σε σχέση με τη λατρεία της Ισιδας και του Μίθρα. Μαρτυρείται ότι διετέλεσε ιερέας του Ασκληπιού στην επαρχία της Αφρικής, στην Kαρχηδόνα.
Περνώντας μέσα από πόλεις της βόρειας Αφρικής έδινε φιλοσοφικές διαλέξεις, διάγοντας το βίο ενός Ελληνα σοφιστή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με τη διαφορά ότι έγγραφε και μιλούσε Λατινικά. Στην Καρχηδόνα πέρασε τη νεότητά του σπουδάζοντας ελεύθερες επιστήμες. Αμέσως μετά βρέθηκε στην Αθήνα όπου διδάχτηκε ποίηση, γεωμετρία, μουσική, λογική και φιλοσοφία. Στη συνέχεια πήγε στη Ρώμη όπου έμαθε άριστα τη λατινική γλώσσα και κατάφερε να φτάσει σε υψηλή ευγλωττία και να ονομασθεί επάξια «πολυίστωρ», ξεχωρίζοντας ανάμεσα στους άξεστους και βάρβαρους ανθρώπους. Με τον ίδιο τρόπο που ξεχώριζε αργότερα και ο Ανάχαρσης ανάμεσα στους «άξεστους» Σκύθες.

ΓΑΜΟΣ, ΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΘΩΩΣΗ

Νέος ακόμα, ξεκίνησε για ένα ταξίδι στην Αλεξάνδρεια. Φτάνοντας στην Τρίπολη αρρώστησε και φιλοξενήθηκε στην οικία του φίλου του Σικίνιου Ποντιανού, τον οποίο γνώριζε από τις σπουδές του στην Αθήνα. Η μητέρα του Ποντιανού, η Αιμιλία, ήταν μια πολύ πλούσια χήρα την οποία ο Απουλήιος δέχτηκε να παντρευτεί με την παρακίνηση του φίλου του και γιου της, ο οποίος είχε παντρευτεί την κόρη του Ερρένιου Ρούφου. Συνειδητοποιώντας ωστόσο ο Ποντιανός με την υποκίνηση του ραδιούργου θείου του, από την πλευρά του πατέρα του, ότι η περιουσία της οικογένειάς περνούσε στον Απουλήιο, τον κατηγόρησε με τη βοήθεια του θείου του ότι είχε κερδίσει την αγάπη της μητέρας του χρησιμοποιώντας μάγια, και το χειρότερο, ότι ήταν ένα παράλογος και επικίνδυνος εχθρός της οικογένειας ο οποίος είχε μετατρέψει το σπίτι του σε οίκο ανοχής, εκδίδοντας την ίδια του τη σύζυγό!
Η δίκη έγινε στην πόλη Σαμπράθα, κοντά στην Τρίπολη, το έτος 154 μ.Χ. ενώπιον του ανθύπατου Αφρικής Κλαύδιου Μάξιμου. Ο Απουλήιος με την Απολογία του (η οποία δημοσιεύτηκε αργότερα) κατάφερε να αποδείξει την αθωότητά του και να αναχωρήσει για την Καρχηδόνα, πόλη ευημερούσα κάτω από τη διακυβέρνηση των ανθυπάτων Αφρικής Ιουλιανού Αβίτου και Κλαύδιου Μάξιμου, ο οποίος είχε δικάσει και αθωώσει τον Απουλήιο.

BEST SELLER ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Εκτός από το σύγγραμμά του «Μεταμορφώσεις» (ή «Χρυσός Ονος) και την «Απολογία» του σώζεται και μια συλλογή από αποσπάσματα διαλέξεων και λόγων του με τον τίτλο «Florida», για ποικίλα θέματα. Σώζονται και πραγματείες με το όνομά του όπως «Ο Δαίμονα του Σωκράτη», «Κοσμογραφία», «Ο διάλογος του Τρισμέγιστου» (λατινική μετάφραση από τα ελληνικά). Ανάμεσα στα χαμένα συγγράμματά του αναφέρονται οι τίτλοι: «Συμποσιακές Συζητήσεις», «Η φύση των Ιχθύων», «Επιγράμματα» και «Ερμαγόρας».
Στο βασικό σύγγραμμά του «Μεταμορφώσεις» ή «Χρυσός Ονος», που απευθύνει στο γιο του Φαυστίνο, οι αναφορές στη μαγεία παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ η ιστορία της μεταμόρφωσής του σε όνο, η οποία αποτελεί τον κύριο ιστό της υπόθεσης, έγινε best seller στην εποχή του και επηρέασε έντονα όχι μόνο τους σύγχρονούς του συγγραφείς.
Το συναρπαστικό αυτό έργο θεωρείται ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα της δυτικής λογοτεχνίας, ή καλύτερα της σύγχρονης «πεζογραφίας του παράλογου». Μέσα από την ωμή και κυνική γραφή του προβάλλει μια πραγματικότητα εφιαλτική και αμείλικτη.
Είναι γεγονός ότι το θέμα της μεταμόρφωσής σε όνο είναι δανεισμένο από το έργο «Λούκιος ή Ονος» που έχει αποδοθεί στον Λουκιανό. Ο Απουλήιος ωστόσο εμπλουτίζει σημαντικά την υπόθεση με ένα πλήθος ιστοριών έρωτα, απάτης, αστεϊσμών και κλοπών, καθώς και με την συναρπαστική αλληγορική ιστορία του Ερωτα και της Ψυχής. Ορισμένοι μελετητές συγκρίνουν τις ιστορίες του με το «Δεκαήμερο» του Βοκκάκιου.
Εχω στα χέρια προς το παρόν μια παλαιά αγγλική μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» του Απουλήιου και αναζητώ μια καλή μετάφραση στα Ελληνικά.

__________

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

Η Μυρσίνη Ζορμπά νέα Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Διαδέχθηκε τη Λυδία Κονιόρδου

Η Μυρσίνη Ζορμπά νέα Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού

​Την Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018 πραγματοποιήθηκε η τελετή παράδοσης – παραλαβής του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού από την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λυδία Κονιόρδου, στη νέα Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μυρσίνη Ζορμπά, παρουσία του Υφυπουργού Αθλητισμού, Γιώργου Βασιλειάδη, του Υφυπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, Κωνσταντίνου Στρατή, και της Γενικής Γραμματέως Πολιτισμού, Μαρίας Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη.
Η Μυρσίνη Ζορμπά είναι Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Οδυσσέας. Διετέλεσε σύμβουλος του υπουργού Πολιτισμού (1993) και Ευρωβουλευτής (2000-2004). Ήταν η πρώτη Διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (1994-1999). Από το 2006 ως το 2012 δίδαξε πολιτισμική θεωρία και πολιτική πολιτισμού σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Συμμετείχε σε ευρωπαϊκές επιτροπές και δίκτυα, και ίδρυσε μαζί με άλλους το «Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού» του οποίου ήταν πρόεδρος ΔΣ (2004-2016). Έχει δημοσιεύσει μελέτες σε συλλογικούς τόμους και πολυάριθμα άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, ελληνικά και ξένα, για θέματα πολιτισμικής πολιτικής. Το βιβλίο της Πολιτική του πολιτισμού διδάσκεται σε πολλά πανεπιστημιακά μεταπτυχιακά τμήματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Πηγή: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (Δελτίο Τύπου).

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018

Σκλάβες και δούλες, χθες και σήμερα

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ


Του καθηγητή
Πέτρου Θέμελη *


Η εμφάνιση των Μογγόλων στο προσκήνιο του κόσμου στο πρώτο μισό του 13ου αιώνα και η ίδρυση της απέραντης μογγολικής αυτοκρατορίας είχαν αφυπνίσει στη χριστιανική Δύση τον φόβο για τις υπερφυσικές δυνάμεις, γνώριμες από την εποχή των Γότθων και των Ούγγρων εισβολέων στην Ευρώπη.
Οι χριστιανοί ιερείς ονόμασαν τους Μογγόλους Τά(ρ)ταρους, γιατί πίστεψαν ότι είχαν ξεπηδήσει από τα μυθολογικά Τάρταρα, ενώ οι άνθρωποι της Δύσης αναγνώρισαν στους νέους εισβολείς τους λαούς του Γωγ και του Μαγώγ της Αποκάλυψης, που θα εξαπέλυε ο Σατανάς από τις τέσσερις άκρες του κόσμου κατά την έλευση του Αντίχριστου.
Ποιος θα φανταζόταν ότι νεαρές δούλες ταταρικής καταγωγής από 10 ως 24 ετών ήταν περιζήτητες την περίοδο της Eνετοκρατίας, όχι μόνο στην έδρα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας, αλλά και στα δυο πανίσχυρα βενετσιάνικα κάστρα της Mεσσηνίας;
Nοταριακά έγγραφα (13ου-16ου αιώνα) από τα Mοθωκόρονα αφορούν, μεταξύ πολλών άλλων, αγοραπωλησίες σκλάβων θηλυκού γένους μεταξύ μελών της μεσσηνιακής ελίτ, Βενετσιάνων αλλά και Ελλήνων.
ΟΣΟ ΝΕΑΡΟΤΕΡΕΣ ΤΟΣΟ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΕΣ
O γερουσιαστής Petro de Rapano, έμπορος στην Kορώνη, για παράδειγμα, πουλάει μια σκλάβα του 18 ετών, με το ταταρικό όνομα Mελίσσα και το χριστιανικό Kατερίνα, στον Giovanni Marcello, σύμβουλο στην Kορώνη, για 18 χρυσά δουκάτα: ένα χρυσό δουκάτο για τον κάθε χρόνο της ηλικίας της! O Giovannino Zulian, κάτοικος ομοίως της Kορώνης, πουλάει στον Luca Albrizzi μια Τατάρα σκλάβα του που άκουγε στο κακόηχο, θα έλεγα, όνομα Γκουθλούγκους, για 24 χρυσά δουκάτα. Δυστυχώς δεν αναφέρεται η ηλικία της.
O Lorentzo Tommasao, έμπορος στη Mεθώνη, πουλάει στον Nicolo Montanari μια σκλάβα του, επίσης Tατάρα, 20 για 25 χρυσά δουκάτα. O Giovannino Bon, κάτοικος Kορώνης, πουλάει μια Tατάρα σκλάβα του 13 ετών, ονομαζόμενη Tσαμπάσα, στον Giovanni Decollato για 27 χρυσά δουκάτα. Οσο μικρότερη σε ηλικία τόσο ακριβότερη!
Mια Tατάρα σκλάβα 24 ετών με το παράξενο όνομα Nτιερορμούο πουλιέται από τον Pietro Bon, κάτοικο Mεθώνης, για 31 χρυσά δουκάτα. Η Τατάρα αυτή, μολονότι είχε ξεπεράσει τα 20, πουλήθηκε πολύ ακριβά γιατί προφανώς διέθετε ιδιαίτερες σωματικές ικανότητες ή ειδικές γνώσεις.
O Antonio di Bruno πουλάει στον Pace di Elia από την Kορώνη μια Tατάρα σκλάβα ονόματι Kισκατον, για 34 χρυσά δουκάτα, ακριβότερα και από την παραπάνω, 24 ετών, σκλάβα Ντιερορμούο. Η ηλικία της Κίσκατον δυστυχώς δεν δηλώνεται. Aκριβότερα πάντως από όλες τις σκλάβες, 40 ολόκληρα χρυσά δουκάτα, κόστισε η αγοραπωλησία μιας ανήλικης Kιρκάσιας σκλάβας 15 χρονών.
ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ
Mια μόνο περίπτωση, από όσες τουλάχιστον περιπτώσεις βρήκα στα αρχεία, αφορά Eλληνίδα σκλάβα 14 ετών, ονομαζόμενη Kαλή, που πωλείται από τον Ελληνα έμπορο Γεώργιο Στροβύλη, κάτοικο Kορώνης, στον Eνετό Malfredo dei Boti για το ποσό των 22 χρυσών δουκάτων. Κάπως φθηνότερα σε σχέση με τις παραπάνω συνομήλικές της Τατάρες και την ανώνυμη Κιρκισιανή. Δεν γνωρίζουμε δυστυχώς από πού καταγόταν η Ελληνίδα σκλάβα Καλή και με ποιο τρόπο έφτασε στην κατοχή του Κορωναίου εμπόρου Γεώργιου Στροβύλη, ο οποίος την πούλησε στον Ενετό για να τον υπηρετεί.
ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΒΟΗΘΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ
Οι σημερινές «οικιακές βοηθοί», όπως αποκαλούνται, της αθηναϊκής ελίτ είναι κυρίως Φιλιππινέζες κάθε ηλικίας και εμφάνισης, οι οποίες έφτασαν στη χώρα μας ως οικονομικές μετανάστριες. Εργάζονται με μηνιαίο μισθό σε σπίτια Αθηναίων κυριών όπου και διαμένουν μόνιμα ως μέλη της οικογένειας. Δεν μεταπωλούνται, όπως οι Τατάρες σκλάβες. Είναι γυναίκες εργατικές, φιλότιμες, υπάκουες και ήπιων τόνων. Ασχολούνται με όλες τις δουλειές του σπιτιού και είναι γενικά ευδιάθετες.  Κυκλοφορούν γύρω στο κέντρο της Αθήνας με άδεια, τις Κυριακές, κατά μικρές συνήθως ομάδες.
Η αθηναϊκή κοινωνία είναι εξοικειωμένη από χρόνια με την παρουσία τους, τις έχει απόλυτη ανάγκη και τις θεωρεί αναντικατάστατες. Από όσο γνωρίζω, δεν κατέστη δυνατό τη θέση των γυναικών από τις Φιλιππίνες να πάρουν οικονομικές μετανάστριες από άλλες, γειτονικές και μη χώρες. Γυναίκες από χώρες εκτός Φιλιππίνων βρίσκουμε στο ρόλο των ευκαιριακών καθαριστριών.
ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗ
Ομοια στην αρχαιότητα, οι γυναίκες δούλες έμεναν μόνιμα στην οικία της οικοδέσποινας και είχαν οικιακές λειτουργίες κάτω από το άγρυπνο μάτι της κυρίας του σπιτιού: ύφανση ενδυμάτων στον αργαλειό, γνέψιμο μαλλιού, πλύσιμο ενδυμάτων, μεταφορά νερού από τις κρήνες (Εικ. 1), ζύμωμα και ψήσιμο άρτου, μαγείρεμα και σερβίρισμα φαγητού, καθαριότητα σπιτιού, στρώσιμο κρεβατιών κ.λπ. Ορισμένες γυναίκες με ειδικά προσόντα, όπως οι καταγόμενες από την Ανδρο στα νεότερα χρόνια, αναλάμβαναν και το ρόλο της τροφού, το θηλασμό του τέκνου της κυρίας.
Οι νεαρές δούλες πάντως ήταν στη διάθεση του αφέντη του οίκου, ο οποίος τις είχε αγοράσει. Δούλες ήταν και οι αυλητρίδες και οι χορεύτριες στα συμπόσια των ανδρών, όπως γνωρίζουμε από φιλολογικές μαρτυρίες και από πολυάριθμες παραστάσεις της αττικής αγγειογραφίας των κλασικών χρόνων.
_____________

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018

MATTHEW JOHNSON ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ μια εισαγωγή




Δεν υπάρχει πράξη χωρίς θεωρία. Δεν υφίσταται δυνατότητα κατανόησης μιας κοινωνίας, χωρίς ένα ουσιαστικό θεωρητικό υπόβαθρο. Ακούγοντας και διαβάζοντας καθημερινά κάθε είδους αποφάν­σεις περί της κοινωνίας, συ­χνά δεν υποψιαζόμαστε ότι η θεωρητική μελέτη της δεν είναι μόνο μια «εμπειρο­τεχνική» ενασχόληση, αλλά και μια εξειδικευμένη επιστημονική δραστηριότητα. Ένα ση­μαντικό κομμάτι της θεωρίας των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών συνιστά πλέον η αρ­χαιολογική θεωρία, δηλαδή η θεωρητική μελέτη των κοινωνιών του παρελ­θόντος μέσα από τα υλι­κά τους κατάλοιπα.
Το βιβλίο είναι μια πραγματική αποκάλυψη για τον αναγνώστη. Ο εξαιρετικά ταπει­νόφρων και φαινομενικά εξειδικευμένος τίτλος του δεν προϊδεάζει για τον πλούτο και τη σημασία του περιεχομένου του. Αφενός, με αφορμή την αρχαιολογική θεωρία το βιβλίο μυεί τον αναγνώστη σε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα βασικών κοινωνιολογικών και επιστημολογικών εννοιών (π.χ. θετικι­σμό, εξελικτισμό, μαρξισμό, δαρβινισμό, μεταμοντερνισμό, κλπ.). Αφετέρου, οι σύνθετες αυτές θεω­ρητικές έννοιες καθίστανται προσιτές στον καθένα μέσω της σπάνιας γλα­φυρότητας της αφήγη­σης και του ιδιαίτερου χαρίσματος του συγγραφέα. Ο Βρετανός αρ­χαιολόγος Matthew Johnson δεν είναι απλώς ένας από τους καλύτερους γνώστες της αρχαιο­λογικής και κοινωνικής θεωρίας διε­θνώς, αλλά και ένας εμπνευσμένος ακαδημαϊκός δάσκαλος.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, «είμαστε όλοι θεωρητικοί», είτε το θέλουμε είτε όχι. Το βιβλίο αυτό ανοίγει τον δρόμο για να γίνουμε καλοί και καταρτισμένοι θεωρητικοί, συνειδητοποιώντας τη ση­μασία της θεωρίας, τον διαρκή διάλογο μεταξύ παρελθόντος και παρόντος και τη θεμελιώδη αξία του θεωρητικού πλουραλισμού και της κριτικής σκέψης.


ISBN 978-960-524-526-9,
σελ. 450, σχήμα 17Χ24, τιμή 16 ευρώ

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2018

Το πογκρόμ των Ελλήνων της Πόλης το 1955 -Χιλιάδες καταστήματα λεηλατήθηκαν, δεκάδες οι νεκροί και οι βιασμοί γυναικών


Aimilia Ioannidis

Σαν χθες και σήμερα, το 1955 παίχτηκε η τελευταία πράξη του δράματος της ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης, αφού το άγριο, οργανωμένο πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλης (φόνοι, τραυματισμοί, βιασμοί, καταστροφή μνημείων, καταστημάτων και σπιτιών, βανδαλισμοί εκκλησιών και τάφων) οδήγησε χιλιάδες από αυτούς στη φυγή από τις πατρογονικές τους εστίες. (Οι συνθήκες ζωής για τους Έλληνες μειονοτικούς είχαν ήδη γίνει αφόρητες για διάφορους λόγους (απαγόρευση χρήσης των μειονοτικών γλωσσών, απαγόρευση της πρόσβασης σε μια σειρά από επαγγέλματα, ειδικοί φόροι μόνο για μειονοτικούς και ιδίως συστηματικοί διωγμοί, με βασικότερο αυτόν του 1955). 
Κάποιοι γύρισαν πρόσφατα, με την κρίση, χωρίς όμως ποτέ η μειονότητα να μπορέσει και πάλι να φτάσει το επίπεδο της ακμής της των αρχών του προηγουμένου αιώνα. Φυσικά, λίγοι πια το θυμούνται, ίσως γιατί ο "πολιτικώς ορθός" λόγος μοιάζει να μην επιτρέπει αναφορές σε τέτοιου είδους ιστορικά γεγονότα. 
Εγώ όμως θυμάμαι ακόμη το βλέμμα του παππού, όταν διηγούνταν πώς έκρυψε τα δύο μικρά παιδιά του πίσω από τον πάγκο με την ταμειακή μηχανή του καταστήματος με τα υφάσματα που διατηρούσε, πώς οχυρώθηκε κι αυτός πίσω από αυτόν τον πάγκο κρατώντας ένα εννιάρι περίστροφο, και πώς έκρυψε τη γιαγιά η εβραία γειτόνισσα. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε, γιατί μέσα στη φωτιά φαίνεται το ατσάλινο ήθος αυτών που σώζουν άλλους, κι αυτοί πρέπει πάντα να μνημονεύονται γιατί ψηλώνουν τον άνθρωπο. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε, γιατί το δίκιο είναι ζόρικο πολύ. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε, για να μπορούμε να ορθώνουμε το ανάστημά μας απέναντι σε κάθε αντίστοιχη βαρβαρότητα.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2018

Independent: Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα ως ανταλλαγή για συναίνεση στο Brexit

  Eφημερίδα Independent  



«Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα αποτελούν θέμα δημόσιας συζήτησης για περισσότερα από 200 χρόνια. Με την Τερέζα Μέι να τρέχει τριγύρω στην ΕΕ προσπαθώντας να επιτύχει το Brexit, έχει δίκιο η Ελλάδα που διερευνά την πιθανότητα να φέρει τους θησαυρούς στην πατρίδα», επισημαίνει σε άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα Independent ο ιστορικός και δικηγόρος Ντόμινικ Σέλγουντ.
«Φαίνεται απίθανο ότι μερικές εκατοντάδες τόνοι μαρμάρου από το Πεντελικό Όρος κοντά στην Αθήνα θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο Brexit», προσθέτει. «Ωστόσο έπειτα από επιστολή της ελληνικής κυβέρνησης στον Τζέρεμι Ράιτ, τον υπουργό Πολιτισμού, αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα», υπογραμμίζει.
«Η χρονική στιγμή που επελέγη για την επιστολή αυτή της Ελλάδας δεν θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη σημασία», τονίζει, εξηγώντας ότι «η δεινοπαθούσα στρατηγική της Τερέζα Μέι για να επιτύχει το Brexit θα απαιτήσει εν τέλει τη συναίνεση και των 27 κρατών μελών της ΕΕ. Αυτό σημαίνει ξεχωριστοί διπλωματικοί γύροι με κάθε χώρα. Η Ελλάδα εκμεταλλεύεται την ευκαιρία –απόλυτα κατανοητό– να διερευνήσει για πιθανά ανταλλάγματα, στα οποία ελπίζει να περιληφθούν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα.

Όπως δείχνει η πρόσφατη αυτή εισαγωγή που έκανε η Ελλάδα για διαπραγματεύσεις, μια μέρα το κοινοβούλιο μπορεί να κληθεί να πάρει μια απόφαση στην υπόθεση των Μαρμάρων και ίσως αυτή η μέρα να είναι σύντομα», προσθέτει και συμπληρώνει ότι «ίσως ο λυπηρός λόγος για τον οποίο ακόμη και αναλογιζόμαστε να δώσουμε περιεχόμενα του Βρετανικού Μουσείου στη σημερινή ελληνική κυβέρνηση είναι ότι τόσοι λίγοι Βρετανοί καταλαβαίνουν ή νοιάζονται τι είναι τα Ελγίνεια Μάρμαρα».
Οποιαδήποτε απόφαση για το μέλλον τους «θα πρέπει να είναι λογική και υπεύθυνη», καταλήγει ο καθηγητής Σέλγουντ, σημειώνοντας ότι τα γλυπτά του Παρθενώνα δεν ανήκουν στο Συντηρητικό Κόμμα και δεν θα πρέπει να υποβαθμιστούν σε ένα φτηνό χαρτί στη χαοτική παρτίδα πόκερ του Brexit.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2018

Ευρωπαϊκά βραβεία για δύο ελληνικά Μουσεία, το Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων και το Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας

Συγχαρητήρια! Πάντα επιτυχίες και διακρίσεις.
~~~~~
Πολιτιστικά // Μουσεία
Τρίτη, 04 Σεπ 2018
Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας

Το Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας και το Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων βραβεύτηκαν στον 5ο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Museums in Short, που αφορά την παραγωγή σύντομων βίντεο από και για Μουσεία.

Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας

Το πρώτο βραβείο Museums in Short 2018 στην κατηγορία της προώθησης απέσπασε το βίντεο από το Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας με τίτλο «Tracing the footsteps of human society» (Εντοπίζοντας τα ίχνη της ανθρώπινης κοινωνίας), ενώ η δεύτερη ελληνική συμμετοχή στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό, το animation φιλμ από το Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων «I am the Leon of Kythera» (Είμαι ο Λέων των Κυθήρων), κέρδισε την πρώτη θέση στις προτιμήσεις του κοινού, μετά την ηλεκτρονική ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε στην πλατφόρμα του ευρωπαϊκού διαγωνισμού.

Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων


Συνολικά, 49 Μουσεία από 20 ευρωπαϊκές χώρες πήραν μέρος στον 5ο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Museums in Short. Η επιτροπή, αποτελούμενη από επαγγελματίες Μουσείων, ΜΜΕ και βίντεο, επέλεξε 12 φιναλίστ, που κατανεμήθηκαν σε τρεις κατηγορίες, οι οποίες αφορούσαν την προώθηση (promotional), τα εκθέματα (exhibits) και το αφήγημα (storytelling).
«Η τελική πράξη -η τελετή απονομής- πραγματοποιήθηκε στο Πιράν της Σλοβενίας για δεύτερη φορά στη σειρά, με τη βοήθεια των τοπικών εταίρων. Η εκδήλωση, από τη στιγμή που έγινε σε μία από τις ιστορικές πλατείες του Πιράν, ήταν ανοικτή στο κοινό. Έτσι, οι εκπρόσωποι των Μουσείων, των παραγωγών και της επιτροπής ενώθηκαν με πολλούς επισκέπτες της πόλης» όπως δήλωσε μετά την τελετή η Andreja Richter, επικεφαλής του Φόρουμ Σλαβικών Πολιτισμών (Forum of Slavic Cultures), εκ των διοργανωτών του διαγωνισμού.


Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων

Ως προς τους άλλους νικητές, στην κατηγορία των εκθεμάτων το πρώτο βραβείο Museums in Short απέσπασε το Μουσείο Βαν Γκογκ από το Άμστερνταμ (Ολλανδία) με το φιλμ «Seeing with a Japanese Eye» (Βλέποντας με μία ιαπωνική ματιά), ενώ στην κατηγορία του αφηγήματος το βραβείο πήγε στο βίντεο «Rural Worlds» (Αγροτικοί Κόσμοι) που εκπροσώπησε το Μουσείο Πολιτισμών της Ευρώπης και της Μεσογείου από τη Μασσαλία (Γαλλία).

______
naftemporiki.gr